Από την αρχαιότητα υπάρχουν ισχυρισμοί για τη σύνδεση της διατροφής με τον τρόπο ζωής των ανθρώπων. Οι διατροφικές ανάγκες ενός αθλητή για παράδειγμα, στην αρχαία Ελλάδα[2] ήταν πολύ μεγάλες εξαιτίας του πολύ δύσκολου τρόπου ζωής και της συνεχούς προπόνησης. Στη διατροφή του περιλαμβάνονταν κρεμμύδια και σκόρδα, πίτες φτιαγμένες με αλεύρι, κριθάρι και μία ενεργειακή μπάρα που ονομαζόταν σήσαμις κι ήταν φτιαγμένη από μέλι και σουσάμι κάτι σαν το σημερινό παστέλι. Με αυτόν τον τρόπο αποκτούσαν αντοχή και αποκατάσταση του οργανισμού μετά από προπονητικές και αγωνιστικές επιβαρύνσεις. Με το πέρασμα των χρόνων ανακαλύφτηκε ότι τα φρούτα και τα λαχανικά προσφέρουν πολύ περισσότερα συστατικά εκτός από υδατάνθρακες.
